YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

Tarih: 07.07.2005 Esas: 2005 / 10487 Karar: 2005 / 10848

Boşanma – Talep Olmadan Maddi Tazminata Karar Verilemez.

Özet:

Boşanma davasında davacı kadının maddi tazminat talebi, ziynet eşyaları ile ilgilidir. TMK’nun 174/1. maddesi kapsamında maddi tazminat talebi bulunmamaktadır. Ziynet eşyaları yönünden deliller toplanıp sonuca göre karar verilmesi gerekirken talep olmadığı halde şartların oluşmadığı gerekçesiyle maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesi isabetsizdir.

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

1- Davacının (kadın) maddi tazminat talebi ziynet eşyaları ile ilgili olup, peşin harcını da yatırdığı anlaşılmaktadır. Davacının Türk Medeni Kanunu’nun 174/1. maddesi anlamında maddi tazminat isteği yoktur. Delillerin ziynet eşyası talebi yönünden değerlendirilerek sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken talep olmadığı halde Türk Medeni Kanunu’nun 174/1. maddesi şartlarının oluşmadığından bahisle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.

2- Davalı (koca) 03.12.2003 tarihinde ihtar göndererek davacıyı eve davet etmiştir. Davalı ihtarname göndermekle bu tarihe kadar olan ve kadından kaynaklanan olayları affetmiştir. İhtar tarihi ile dava tarihi arasında da yeni bir olay gerçekleşmemiştir. Buna karşılık davalının davacıyı dövdüğü ve evden kovduğu anlaşılmaktadır.

Türk Medeni Kanunu’nun 174/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4 BK. 42, 43, 44, 49) dikkate alınarak davacı yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen kararan gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.07.2005