YARGITAY 21. HUKUK DAİRESİ

Tarih: 07.06.2016 Esas: 2015 / 15849 Karar: 2016 / 9351

İş Kazası Sonucu Maluliyet Nedeniyle Maddi ve Manevi Tazminat – Maddi Tazminat Hesabında PMF 1931 Yaşama Tablosu Esas Alınmalıdır.

Özet:

Davacı, iş kazası sonucu maluliyet nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Maddi tazminatın saptanmasında; zarar ve tazminata doğrudan etkili olan işçinin net geliri, PMF 1931 yaşama tablosundan tespit olunan bakiye ömrü, iş görebilirlik çağı, iş görmezlik ve karşılık kusur oranları, Sosyal Sigortalar tarafından bağlanan peşin sermaye değeri gibi tüm verilerin kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi gerekmektedir. Bu nevi davalarda; davacının maddi zararının hesaplanmasında PMF 1931 yaşama tablosu esas alınarak davacının bilinmeyen dönem kazancının yıllık olarak % 10 arttırılıp % 10 iskonto yapılmak suretiyle tespit edilmesi gerekmektedir. Açıklanan hususlar dikkate alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır. 

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle, 66.947,13 TL maddi ve manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davalılar vekilince istenilmesi ve de duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 07/06/2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılar vekili Avukat … geldi. Davacı adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü ve aşağıda karar tesbit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,

2- Dava, 25.11.2006 tarihli iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.

Mahkemece; 41.947,13-TL maddi ve 25.00,00-TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiştir.

Dosyadaki öncelikli uyuşmazlık, tazminatın belirlenmesi noktasında toplanmaktadır. Tazminatın saptanmasında ise; zarar ve tazminata doğrudan etkili olan işçinin net geliri, PMF 1931 yaşama tablosundan tespit olunan bakiye ömrü, iş görebilirlik çağı, iş görmezlik ve karşılık kusur oranları, Sosyal Sigortalar tarafından bağlanan peşin sermaye değeri gibi tüm verilerin hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde öncelikle belirlenmesi gerektiği tartışmasızdır.

Öte yandan tazminat miktarının, işçinin olay tarihindeki bakiye ömrü esas alınarak aktif ve pasif dönemde elde edeceği kazançlar toplamından oluştuğu yönü ise söz götürmez.

Başka bir anlatımla, işçinin günlük net geliri tespit edilerek bilinen dönemdeki kazancı mevcut veriler nazara alınarak iskontolama ve artırma işlemi yapılmadan hesaplanacağı, bilinmeyen dönemdeki kazancının ise; yıllık olarak % 10 arttırılıp % 10 iskontoya tabi tutulacağı, eğer davacının emekli olduğu tarih belli ise bu tarihe kadar aksi halde ise 60 yaşına kadar (aktif) dönemde, 60 yaşından sonrada bakiye ömrüne kadar (pasif) dönemde elde edeceği kazançların ortalama yöntemine başvurulmadan her yıl için ayrı ayrı hesaplanacağı, hesap raporunun Yargıtay denetimine elverişli olması gerektiği Yargıtay’ın oturmuş ve yerleşmiş görüşlerindendir.

Hal böyle iken somut olayda, kazalının muhtemel yaşama süresinin PMF 1931 yaşama tablosu yerine Dairemizce kabul görmeyen TRH-2010 yaşama tablosuna göre tespit edildiği ve yine sigortalının bilinmeyen dönem kazancının yıllık olarak % 10 arttırılıp % 10 iskonto yapılmak suretiyle belirlenmesi yerine % 5 arttırılıp % 5 iskonto yapılarak belirlendiği hesap bilirkişisi raporu kısmına itimat ile neticeye varılması doğru olmamıştır.

Yapılacak iş; davacının maddi zararının hesaplanmasında PMF 1931 yaşama tablosunun esas alındığı yine davacının dönem kazancının yıllık olarak % 10 arttırılıp % 10 iskonto yapılmak suretiyle belirdiği 16.02.2015 tarihli rapor kısmına itimat ile neticeye varmaktır.

O halde, davalılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve karar bozulmalıdır.

SONUÇ: Kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalılar yararına takdir edilen 1.350.00TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 07.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.