YARGITAY 15. HUKUK DAİRESİ
Tarih: 24.01.2005 Esas: 2004 / 2633 Karar: 2005 / 152
Kural Olarak Gecikme Alacağı Cezai Şartı Aşıyorsa Hem Gecikme Cezası Hem de Cezayı Aşan Miktar, Aksi Halde Sadece Cezai Şart İstenebilir.
Özet:
Dava, inşaatın geç teslimi nedeniyle kira alacağı ve cezai şartın tahsili talebine ilişkindir. Taraflar arasındaki sözleşmede gecikme halinde cezai şart dışında ayrıca gecikme tazminatı ödeneceğine ilişkin bir düzenleme bulunmamaktadır. Bu durumda cezai şartı aşan gecikme alacağı varsa gecikme cezasına ve cezayı aşan miktara, aksi halde sadece cezai şarta karar verilmesi gerekir. Açıklanan hususlar nazara alınmadan hem cezaya, hem de kiraya hükmedilmesi hatalıdır.
Hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davalı k. davacı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat D.K. ile davalı vekili Avukat T.P. geldi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş reddi gerekmiştir.
2- Davacı arsa sahibi; 7 ve 12 nolu villalar için gerekli iskan ruhsatı masraflarını talep etmiş ise de bu masrafların yüklenici tarafından yapıldığını kabul etmiştir. Diğer villalar hakkında ise iskan masraflarını dava etmemiştir. Bu durumda mahkemece gerek 7 ve 12 nolu ve gerekse diğer villalar için iskan ruhsatı masraflarının eksik iş bedeline katılarak davalıdan tahsiline karar verilmesi yerinde bulunmamaktadır.
Öte yandan mahkemece inşaatın geç teslimi nedeniyle hem cezai şarta ve hem de kira alacağına hükmedilmiştir. Oysa sözleşmede gecikme halinde cezai şart dışında ayrıca gecikme tazminatı ödeneceğine dair bir hükme yer verilmediğinden cezai şartı aşan gecikme alacağı varsa gecikme cezasına ve cezayı aşan miktara, aksi takdirde sadece cezai şarta hükmedilmesi gerekirken B.K.’nun 159/2. maddesi hilafına hem cezaya hem de kiraya hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Davacı M., hüküm altına alınacak alacağa temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesini istemiş ve mahkemece tarihi belirtilmeden faiz yürütülmesine karar verilmiştir. Faizin oranı ve başlangıç tarihi açıklanmadığına ve temerrüt ispatlanmadığına göre dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmemiş olması da bozma nedenidir.
Karar bu nedenlerle davalı ve karşı davacı A. yararına bozulmalıdır.
3- Davacının sair temyiz itirazlarına gelince;
Taraflar arasındaki 06.02.1998 tarihli sözleşmeden önce inşaat yapılacak mahalde inşaat yapım yasağı uygulamasının sürdürüldüğü ve bu husus bilinerek sözleşme imzalandığı anlaşıldığına ve davacı arsa sahibi inşaatın başlangıç tarihini 31.05.1998 olarak kabul ettiğine göre, inşaatın teslimi gereken tarihin 31.05.1999 olarak kabulüyle 7 ve 12 nolu villaların teslim edildiği tarihe, diğer villalar için ise satıldıkları tarihe kadar gecikme cezası ve aşan kira alacağına hükmedilmesi gerekirken bilirkişilerce inşaat yasağı bulunan dönem nazara alınmayarak hesaplanan gecikme alacağına hükmedilmesi doğru olmamış kararın davacı M. yararına bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hükmün temyiz eden davalı k.davacı Abdullah, 3. bent uyarınca da davacı karşı davalı M. yararına BOZULMASINA, 400,00.-YTL duruşma vekillik ücretinin taraflardan alınarak karşılıklı olarak birbirlerine verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, 24.01.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.