YARGITAY 12. HUKUK DAİRESİ
Tarih: 27.12.2004 Esas: 2004 / 22499 Karar: 2004 / 26959
Bonodaki İmzaların Borçlulara Aidiyetini Kontrol Etmeyen veya İmzaların Huzurda Atılmasını Sağlamadan Takibe Koyan Alacaklı Ağır Kusurludur.
Özet:
Borçlu takip konusu senette imzası bulunmadığını iddia ederek, takibin iptalini talep etmiştir. Alacaklı, borçlunun bu itirazını kabul etmiştir. Lehdar, bonodaki imzanın keşideciye ait olup olmadığını bilebilecek durumdadır. Bonodaki imzaların borçluya aidiyetini kontrol etmeden veya imzaların huzurunda atılmasını sağlamadan bonoyu alan alacaklı, imzaya itirazları kabul edilenlere karşı ağır kusurlu kabul edilmelidir. Bu durumda itirazı kabul edilen borçlu lehine inkar tazminatına karar verilmesi gerekir.
Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlulardan M. takip konusu senette hiç imzası bulunmadığını ve sorumlu olmayacağını iddia ederek hakkındaki takibin iptalini istemiştir. Bu itiraz, alacaklı tarafından da kabul edilmiştir. İİK’nun 169/a-6. maddesi gereğince “borçlunun itirazının icra mahkemesince esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde kötü niyeti ve ağır kusuru bulunan alacaklı takip konusu alacağın % 20’sinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edileceği” düzenlenmiştir.
Lehtar, bonodaki imzanın keşideci borçluya ait olup olmadığını bilebilecek durumdadır. Bonodaki imzaların borçluların eli ürünü olduğunu kontrol etmeden, ya da imzaların huzurunda atılmasını sağlamadan bonoyu alan alacaklı imzaya itirazları kabul edilenlere karşı başlattığı takipte ağır kusurlu kabul edilmelidir.
Bu durumda itiraz eden M. lehine mahkemece % 20’den aşağı olmamak üzere inkar tazminatı verilmesi gerekirken alacaklının kötü niyetli ve ağır kusurlu olmadığı kabul edilerek tazminat isteminin reddi isabetsizdir.
SONUÇ: Borçlulardan M. vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle ve borçlu yararına İİK. 366 ve HUMK. 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 27.12.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.