YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
Tarih: 25.04.2019 Esas: 2017/10423 Karar: 2019/9733
Cezanın İnfazı İçin Cezaevine Giren İşçi – İş Sözleşmesinin Feshi – Kıdem İhbar Tazminatı
Özet:
Davacı işçi işyeri dışında işlenen bir suç sebebiyle kesinleşen cezanın infazı için cezaevine girmiş ve bu nedenle devamsızlık nedeniyle iş sözleşmesi işveren tarafından feshedilmiştir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/III. maddesi ile işçiyi işyerinde bir haftadan fazla süreyle çalışmaktan alıkoyan zorlayıcı bir sebebin ortaya çıkması işveren tarafından derhal fesih hakkı tanımakta olup, somut uyuşmazlıkta davacının iş sözleşmesinin feshi, belirtilen madde kapsamında değerlendirilmelidir. Feshin dayandığı kanun maddesine göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı yönündeki kabul isabetli ise de ihbar tazminatının reddi gerekirken hüküm altına alınması hatalıdır.
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde 05/12/2003-24/02/2014 tarihleri arasında servis şoförü olarak en son 1.000,00 TL +AGİ ücreti karşılığı kesintisiz çalıştığını, servis sosyal hakkından faydalandığını, haftanın 7 günü ve ulusal bayram günlerinde çalışma yapıldığını, yıllık izin kullanmadığını, işyeri ile ilgisi bulunmayan bir nedenden dolayı hakkında açılan davada aldığı ceza nedeniyle 24/02/2014 tarihinde tutuklandığını, davalı işverenin ihbar süresini beklemeksizin iş akdini sebepsiz, haksız ve bildirimsiz olarak 28/02/2014 tarihinde feshettiğini belirterek fazlaya ilişkin talep hakları saklı kalmak kaydıyla 100,00 TL kıdem tazminatı, 100,00 TL ihbar tazminatı, 500,00 TL resmi tatil alacağı, 4.000,00 TL hafta tatili ücreti, 300,00 TL yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili işyerinde 09/12/2003 tarihinde çalışmaya başladığını, izinsiz ve mazeretsiz işe gelmemesi nedeniyle iş akdinin 23/07/2010 tarihinde sona erdirildiğini, fesihten sonra tüm hak ve alacaklarını aldığını ve müvekkili şirketi Gemlik 1. Noterliği’nin 26/07/2010 tarihli ihtarnamesi ile ibra ettiğini, 02/08/2010 tarihinde yeniden çalışmaya başladığını, 24/02/2014-28/02/2014 tarihleri arasında 4 gün üst üste işyerine ve amirlerine haber vermeksizin izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediğini, buna ilişkin tutanak tutulduğunu ve iş akdinin 28/02/2014 tarihinde haklı nedenle feshedildiğini, davacının asgari ücretle çalıştığını, yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi işyeri dışında işlenen bir suç sebebiyle kesinleşen cezanın infazı için cezaevine girmiş ve bu nedenle devamsızlık nedeniyle iş sözleşmesi işveren tarafından feshedilmiştir. Davacı tarafından açılan bu davada ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinde bulunmuş, mahkemece bildirim süresi beklenmeksizin iş sözleşmesinin feshedildiği gerekçesiyle her iki tazminatın kabulüne karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/III. maddesi ile işçiyi işyerinde bir haftadan fazla süreyle çalışmaktan alıkoyan zorlayıcı bir sebebin ortaya çıkması işveren tarafından derhal fesih hakkı tanımakta olup, somut uyuşmazlıkta davacının iş sözleşmesinin feshi, belirtilen madde kapsamında değerlendirilmelidir. Feshin dayandığı kanun maddesine göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı yönündeki kabul isabetli ise de ihbar tazminatının reddi gerekirken hüküm altına alınması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine 25.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.