YARGITAY 9.HUKUK DAİRESİ

Tarih: 04.02.2019 Esas: 2015/32248 Karar: 2019/2580

Davacı İşçinin Ödenmeyen Asgari Geçim İndirimi Alacağı Hüküm Altına Alındığına Göre Davacının İş Sözleşmesini 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 24/II-E Maddesine Göre Haklı Nedenle Feshettiği Kabul Edilmelidir.

Özet:

Davacının kendisinin işten ayrıldığı tanıkların beyanlarıyla sabit olduğundan ihbar tazminatının reddi doğrudur. Ancak davacı tarafından yapılan feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı değerlendirilmelidir. Davacı işçinin ödenmeyen asgari geçim indirimi alacağı hüküm altına alındığına göre davacının iş sözleşmesini 4857 sayılı İş Kanunu’nun 24/II-e maddesine göre haklı nedenle feshettiği anlaşıldığından, davacının kıdem tazminatı talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı taraf, işverenden birikmiş alacaklarını isteyince iş akdinin feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, çalışma ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı taraf, davacının izin almadan ve haber vermeden işyerine gelmediğini, noterden gönderilen ihtarda işçiye işe gelmemesine yönelik mazeretlerinin sorulduğu ancak davacı buna da cevap vermeyince iş akdini devamsızlıktan ötürü haklı nedenle feshettiğini, davacının herhangi bir alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile asgari geçim indirimi alacağının davalıdan tahsiline, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.

D) Temyiz:

Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:

1-Dosyadaki bilgi ve belgelere, kanunî gerektirici sebeplerde ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Dava dilekçesinde ödenmeyen ücretlerin olduğu belirtilerek ilgili aylar açıklanmış ve yine günlük çalışma saatleri belirtilmiş, toplam olarak 2.000 TL çalışma ücreti talep edilmiştir. Sözü edilen talebin fazla mesai ücreti mi yoksa belirtilen aylara ait ödenmeyen ücret mi olduğu yönünde davacıdan açıklama talep edilerek sonuca gidilmesi gerekirken bu yönde değerlendirme yapılmadan karar verilmesi hatalıdır.

3- Taraflar arasında davacının kıdem ve ihbar tazminatı alıp alamayacağı uyuşmazlık konusudur.
Davacı, dava dilekçesinde birikmiş alacağını istediği için işten çıkartıldığını ileri sürmüştür. Davalı ise işçi devamsızlık yaptığı için iş akdini haklı olarak feshettiğini savunmuştur. Davacı tanıklarından Gazi, davacının maaşların geç ödendiği için işten ayrıldığını, asgari geçim indirimi alacağının elden ödendiğini, Selahattin ise davacı ile konuştuğunda işten çıktığını söylediğini, asgari geçim indirimi alacağının 5-6 ayda bir toplu olarak elden ödendiğini beyan etmiştir. Davalı ise her zaman tanzim edebileceği devamsızlık tutanaklarını dosyaya sunmuş ise de tutanak mümzilerini tanık olarak göstermemiş, devamsızlığı ispatlayamamıştır.

Bu açıklamalar karşısında davacının kendisinin işten ayrıldığı tanıkların beyanlarıyla sabit olduğundan ihbar tazminatının reddi doğrudur. Ancak davacı tarafından yapılan feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı değerlendirilmelidir. Davacı işçinin ödenmeyen asgari geçim indirimi alacağı hüküm altına alındığına göre davacının iş sözleşmesini 4857 sayılı İş Kanunu’nun 24/II-e maddesine göre haklı nedenle feshettiği anlaşıldığından, davacının kıdem tazminatı talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.