YARGITAY 12.HUKUK DAİRESİ

Tarih: 08.03.2005 Esas: 2005 / 1659 Karar: 2005 / 4687

Geçici Aciz Vesikası ve Tasarrufun İptali Davası Takip Dayanağı Bono Yönünden Zamanaşımını Kesmez – İcranın Geri Bırakılması

Özet:

Dava, takibe konu bononun zamanaşımına uğradığı iddiasıyla icranın geri bırakılması talebine ilişkindir. Geçici aciz vesikası ve tasarrufun iptali davası, takibe konu bono yönünden zamanaşımını kesmez. Somut olayda, son işlem tarihi ile şikayet tarihi arasında üç yıllık zamanaşımı süresi geçmiştir. İcranın geri bırakılmasına karar verilmesi gerekirken aksi yönde karar verilmesi hatalıdır.

Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

Alacaklının borçlu hakkında başlattığı bonoya dayalı kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takip kesinleşmiştir. Borçlunun evinde yapılan 29.07.1999 tarihli hacze ilişkin tutanakta adı geçene ait haczi kabil malın bulunamadığı anlaşılmaktadır. Bu tutanak, İİK’nun 105/2. maddesi uyarınca muvakkat aciz vesikası niteliğinde olup, alacaklıya aynı kanunun 277. maddesinde yazılı hakları verir. Bu hakkın dışında, İİK’nun 143. maddesinde düzenlenmiş borç ödemeden aciz vesikasına bağlanan hukuki sonuçlar oluşmaz.

Somut olayda, kesin aciz vesikası düzenlendiğine dair icra dosyasında başka bir bilgiye de rastlanılmamıştır. Alacaklının yukarıda bahsedilen haciz tutanağına dayalı olarak Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde 09.11.1999 tarihinde açtığı ve mahkemenin 1999/960 esasında halen derdest olan tasarrufun iptali davası zamanaşımını kesmez. O halde, son işlem tarihi olan 25.08.1999 tarihinden şikayet tarihi olan 29.06.2004 tarihi arasında TTK 690 maddesinde öngörülen 3 yıllık zamanaşımı süresi geçtiğinden İİK’nun 71. maddesi hükmüne göre icranın geri bırakılmasına karar verilmesi yerine istemin reddi isabetsizdir.

SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 08.03.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.