YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ

Tarih: 16.04.2019 Esas: 2016/490 Karar: 2019/8833

İş Sözleşmesinin Haklı Nedenle Feshi – Cezai Şart

Özet:

Taraflar arasında imzalanan bireysel iş sözleşmesinin 11/c maddesi aynen “taraflardan birisi haklı nedene dayanarak sözleşmeyi feshederse bu şekilde sözleşmenin feshine neden olan taraf diğer tarafa 20.000 TL cezai tazminat ödeyecektir.” şeklinde olup iş sözleşmesi davacı işçi tarafından ödenmeyen ücret alacağı sebep gösterilip haklı nedenle feshedilmiştir ve davacının fesihte haklı olduğu mahkemece de kabul edilmiştir. Davacının fesihte haklı olduğu kabul edildiğine göre bireysel iş sözleşmesinin 11/c maddesindeki cezai şartı talep etme koşulları oluşmuştur. Mahkemece yapılacak iş bireysel iş sözleşmesinde düzenlenen cezai şartı Borçlar Kanunun 182/3 maddesi uyarınca makul oranda takdiri indirime tabi tutarak kabul etmektir.

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI 

A) Davacı isteminin özeti: 

Davacı vekili, müvekkilin davalıya ait işyerinde 01.06.2011-18.02.2012 tarihleri arasında mağaza müdürü olarak çalıştığını, ücretlerin geç ve eksik ödendiğini, işe girişinin SGK’ ya geç bildirildiğini, müvekkilin ücretlerinin sözleşmede belirlenen koşullarda ödenmemesi nedeniyle davalıya ihtarname çekilerek iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini iddia ederek fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı tutarak 1.000,00 TL ödenmemiş ücret, 1.000,00 TL cezai şart tazminatı, 1.000,00 TL bakiye ücret, 100,00 TL fazla mesai alacağı, 100,00 TL yıllık izin alacağı, 100,00 TL hafta tatil, bayram tatil ücreti, 100,00 TL ek prim ücretinden oluşan toplam 3.400,00 TL’nin en yüksek banka reoskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.

B) Davalı cevabının özeti: 

Davalı vekili, davacının fiili işe başlama tarihinin 29.07.2011 olduğunu, bu nedeninin …’da bulunan ailesini ikna etmek üzere uzun süreli …’da kalması olduğunu, ücretinin net 4.000,00 TL olarak belirlendiğini, çalışma süresinin bir yılı doldurmaması nedeniyle yıllık izin alacağının olmadığını, davacının şahsi kullanımı için tutmuş olduğu ev için davalı tarafından 28.06.2011 ve 02.07.2011 tarihlerinde fatura mukabili eşya alındığını, bu eşyalar için 10.330,00 TL ödeme yapıldığını, bu tutarın davacının maaşında kısmen kesildiğini, eksik ödeme olmadığını, ayrıca davacının kiraladığı eve 2.500,00 TL’yi aşkın tamirat gideri ödendiğini, bunun yanında davacının acil ihtiyaç nedeniyle 20.000,00 TL kasadan çektiğini, sözleşme uyarınca davacıya elden ödeme yapıldığını, buna ilişkin tanık beyanlarının olduğunu, cezai şart tazminatını alabilmek için bu hususu ispatlaması gerektiğini, davacının ara dinlenmesi hariç haftada 48 saatten fazla çalışmadığını, işyerinin kar etmemesi nedeniyle davacıya ek prim verilmediğini, hafta tatili ve bayram tatillerinde çalışmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme kararının özeti:

Mahkemece, toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz: 

Karar süresi içinde davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

E) Gerekçe: 

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Taraflar arasında imzalanan bireysel iş sözleşmesinin 11/c maddesi aynen “taraflardan birisi haklı nedene dayanarak sözleşmeyi feshederse bu şekilde sözleşmenin feshine neden olan taraf diğer tarafa 20.000 TL cezai tazminat ödeyecektir.” şeklinde olup iş sözleşmesi davacı işçi tarafından ödenmeyen ücret alacağı sebep gösterilip haklı nedenle feshedilmiştir ve davacının fesihte haklı olduğu mahkemece de kabul edilmiştir.

Davacının fesihte haklı olduğu kabul edildiğine göre bireysel iş sözleşmesinin 11/c maddesindeki cezai şartı talep etme koşulları oluşmuştur.

Mahkemece yapılacak iş bireysel iş sözleşmesinde düzenlenen cezai şartı Borçlar Kanunun 182/3 maddesi uyarınca makul oranda takdiri indirime tabi tutarak kabul etmektir.

Cezai şart talebinin yerinde olmayan gerekçe ile reddi hatalıdır.

F) SONUÇ:

Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 16.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.