YARGITAY 3. HUKUK DAİRESİ
Tarih: 21.03.2005 Esas: 2005 / 2494 Karar: 2005 / 2926
Kiralananın Boşaltılarak Yeniden Kiralanması Halinde Getirebileceği Parayı Kira Parası Olarak Tespit Etmek Hak ve Nesafet İlkesine Aykırıdır.
Özet:
Dava, kira tespiti talebine ilişkindir. Kira sözleşmesi yıldan yıla yenilenmekte ise bu durumda kiralananın boşaltılarak yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği parayı kira parası olarak tespit etmek hak ve nesafete aykırı düşer. Tespit edilen bu miktar nazara alınarak uygun bir kiraya hükmedilmesi gerekir.
Dava dilekçesinde kira parasının 16.05.2004 gününden başlayarak aylık 300.000.000.- Lira olarak tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 290.000.000.- Lira olarak tespiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kâğıtlar okunup, gereği düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Mahkemece dava konusu yerin boşalması ve yeniden kiralanması halinde getirebileceği kira parasına hükmedilmiştir.
Böyle bir uygulama 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’na ve orada belirlenen “hak ve nesafet” ilkesine aykırı olur. Zira HGK 21.03.1990 gün ve 13/193 sayılı kararında da açıklandığı üzere 6570 Sayılı Yasanın 11. maddesi gereğince kira sözleşmesi yıldan yıla yenilenmekte olduğundan taşınmazın boş olduğu farz ve kabul edilerek sonuca gidilemez. Bu nedenle kiralananın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parasına eşit olacak şekilde veya bunun çok yakınına ulaşan bir kira parasına hükmedilmemek gerekir.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş; dava konusu yerin yeniden kiralanması halinde getirebileceği kira parası dikkate alınarak hak ve nesafete uygun bir kira parasına hükmetmekten ibaret olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün H.U.M.K.’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.03.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.